айылбас

айылбас
зат. диал.
Айылдың, тартпаның, белдіктің, белбеудің, сағат бауының Т.б. бір ұшындағы тілшелі металл доға. Айылдың екінші жағы айылбасқа еніп, ондағы тілше арқылы бекиді. Алғашқы кезде байлауға ыңғайланған тілшесіз айылбас айылдық материалдың өзінен істелетін. Кейінірек оған айылды тартып тұратын ағаш не сүйек тілше салынған. Бертін келе айылбас тілшесі мен доға металдан, пластмассадан жасалатын болды.

Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Смотреть что такое "айылбас" в других словарях:

  • айылбас — (Монғ.) жүгеннің жақтауын бекітетін темір …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • доғабас — зат. Белдіктің, айыл тұрманның бір жақ басына бекітілетін дөңгелек не имек дәнекер металл бөлшек; айылбас …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • доға — 1. (Қост.: Жанг., Аман.; Жамб.: Қорд., Мер., Луг., Шу) айылбас. Менің айылымның д о ғ а с ы үзіліп түсіп қапты (Қост., Жанг.). 2. (Жамб.: Қорд., Мер., Луг., Шу) үзеңгі, тартпа және белдіктің басына өткізетін темір. 3. (Алм.: Жам., Еңб қаз.)… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • тоға — 1 (Монғ.) кастрөл. Нанды т о ғ а ғ а пысырамыз (Монғ.). Ахмет пен Сағадайдан басқалары тас ошақ жасап, қара құмақ тұтатып, жұқа ақ т о ғ а ғ а шай қайната бастады (Церендор., Е. ул., 38). [Монғол тілінде тогоо қазан (Монғ. қаз. сөз., 1954, 182)]… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • үшақа — 1 (Шымк., Арыс; Қ орда, Арал) айылбас, белбеудің тұтқасы. Оның белбеуінің ү ш а қ а с ы сынып қалыпты Қ орда., Арал). Белбеудің ү ш а қ а с ы тиіп кетті (Шымк., Арыс) 2 (Шығ.Қаз.: Зайс., Күрш., Тарб.) үш тармақты ағаш айыр. Ү ш а қ а м е н шөп… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • ысырма — Қ орда., Арал) ұзарту, қысқарту үшін айылбасқа тағылған қайыс. Ат жақсы тойынған екен, тартпаның ы с ы р м а с ы н біраз босатып қой Қ орда., Арал) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • айылтоға — зат. сөйл. Айылбас. Айылдың екінші жағы (ұшы) а й ы л т о ғ а ғ а еніп, ондағы тілше арқылы бекиді (Қаз. этнография., 1, 99) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • жырымды — сын. Жырымы бар, жырым жасалған. Айыл сонымен қатар ж ы р ы м д ы және жырымсыз болып екі түрге бөлінеді. Ж ы р ы м д ы түрі айылбас, алақан, жырым деген үш бөлшектен құралады (Ж. Бабалықұлы, Ер қанаты, 275). Ж ы р ы м д ы айылдың алақаны 40 50… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • тілше — зат. Айылбастың бір жағына бекітіліп, тартпаның екінші ұшындағы тесіктердің біріне кіріп, тұратын ұзынша жұмыр темір. Айылдың екінші жағы айылбасқа//айылтоғаға еніп, ондағы т і л ш е арқылы бекиді (Қаз. этнография., 1, 99) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • шеттік — зат. Ердің екі артқы қапт алындағы құйысқан ұшт ары бекітілетін айылбас, жырым немесе доға, қайысбау. Кейбір ерлердің, көбінше әйел ерлерінің алдыңғы қапталында да ш е т т і к болады (Ата салты., 104) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»